Avgust 2012.

Hrišćanska adventistička crkva u Novom Sadu obeležila je 11. avgusta svečanim bogosluženjem značajan jubilej-stogodišnjicu postojanja.

Mnogobrojne goste iz zemlje i inostranstva koji su želeli da ovaj  radostan dogadjaj podele sa domaćinima, pozdravili su predsednik Severne crkvene oblasti Dragan Ćirić i pastor mesne crkve Željko Begić.

Na početku bogosluženja, u kratkom istorijatu nastanka adventizma na ovim prostorima, obnovljena su sećanja na prve nosioce adventističke duhovne misli, na osnivanje prve crkve u mestu Kumane 1905.godine i crkve u Novom Sadu sedam godina kasnije, koja početkom 20. veka postaje centar budućeg organizovanog delovanja Hrišćanske adventističke crkve.

O crkvenom životu u prošlosti, radu Subotne škole i aktivnostima mladih u to vreme, govorili su pastori koji su nekada radili u Novom Sadu i vernici koji su tada bili omladinci. Čula su se i iskustva u vezi sa evangelizacijama, krštenjima i druženjima vernika. Svi oni su, pre svega, iskazali zahvalnost Bogu za blagoslove i vodjstvo u proteklom periodu, tako da je novosadska crkva od male skupine vernika postala velika crkva čiji vernici u četiri molitvena doma održavaju bogosluženja.

O tome koliko su važna sećanja i iskustva prošlih generacija u životu sadašnjih, simbolično je prikazalo 12 osoba- od najstarijeg do osnovnoškolskog uzrasta, koje su postavile po jedan kamen i pronele upaljenu baljku i Sveto Pismo, kao simbol Božanske svetlosti i Božje reči koja se prenosi sa generacije na generaciju.

U centralnom delu prepodnevnog  bogosluženja predsednik JIEU Djordje Trajkovski održao je propoved o tome kako Bog svakome daje novu šansu. Uprkos propustima, padovima i problemima u prošlosti, Bog daje šansu za novi početak,  bez obzira da li je reč o  pojedincu ili crkvi.

Popodnevni sati bili su ispunjeni pesmama u kojima se slavilo i hvalilo Božje ime i delo, a gost-govorik Jovan Lorencin, nekadašnji sekretar za omaladinu u Severnoj oblasti i predsednik Unije, uputio je poruku ohrabrenja mladima i podsetio na iskustva u vezi sa gradnjom  novosadskih molitvenih domova u prošlosti.

Svečano bogosluženje bilo je prilika da se, pre svega, iskaže zahvalnost Bogu za prošlost, sadašnjost i budućnost, ali i da se prijatelji, rodjaci i vernici kojih je bilo sa svih strana sveta ponovo vide, ispričaju i podsete na godine zajedničkog druženja.

Mira Knežević