Jedno od odvratnih zala našeg doba je rasizam, verovanje ili praksa prema kojoj se određene rasne grupe smatraju manje vrednima i stoga se prema njima opravdano nastupa dominirajuće, diskriminirajuće i segregativno.

Premda je greh rasizma prastara pojava zasnovana na neznanju, strahu, otuđenosti i lažnom ponosu, neke od njegovih najodvratnijih manifestacija dogodile su se u naše doba. Rasizam i iracionalne predrasude deluju u nerazrešivom krugu. Rasizam spada u najgore uvrežene predrasude svojstvene grešnim ljudskim bićima. Njegove su posledice generalno razornije jer rasizam vrlo lako postaje trajno institucionalizovan i ozakonjen, a u svojim ekstremnim pokazivanjima može dovesti do sistematskog progonstva i čak genocida.

Crkva osuđuje sve vrste rasizma, uključujući i službenu politiku aparthejda s nametnutom segregacijom i ozakonjenom diskriminacijom.

Adventisti žele ostati verni službi pomirenja svojstvenoj hrišćanskoj crkvi. Budući da je svetska verska zajednica, Crkva želi svedočiti i u vlastitim redovima pokazati jedinstvo i ljubav koja nadilazi rasne razlike i nadvlađuje raniju otuđenost između rasa.

Sveto pismo jasno uči da je svaki čovek stvoren po Božjem obličju jer je Bog „izveo sav ljudski rod od jednoga čovjeka i nastanio ga po svoj površini zemaljskoj“ (Dj 17,26). Rasna diskriminacija je uvreda koju nanosimo bližnjima stvorenima po Božjem obličju. U Hristu nema „ni Jevreja ni Grka“ (Gal 3,28). Stoga je rasizam u biti krivoverje i oblik idolopoklonstva jer ograničava Božje očinstvo, negirajući bratstvo svih ljudi i ističući superiornost vlastite rase.

Merilo za adventističke hrišćane sažeto je u biblijski zasnovanim Osnovnim verovanjima Crkve, broj 13, „Jedinstvo Hristova Tela“. Ovde je istaknuto: „U Hristu smo nova stvorenja; ne smeju nas više deliti nekadašnje razlike po rasi, kulturi, obrazovanju i nacionalnosti; nekadašnja podvajanja na male i velike, bogate i siromašne, na ljude i žene. Mi smo sada svi jednaki u Hristu, koji nas je jednim duhom povezao u zajednicu sa sobom i međusobno; zajednicu u kojoj svi trebaju služiti jedni drugima bez pristranosti ili ustručavanja.“

Svaki drugi pristup razorno deluje na srce hrišćanskog jevanđelja.

Ovu izjavu za javnost objavio je predsednik Generalne konferencije N. C. Vilson, nakon savetovanja sa šestnaestoricom potpredsednika Hrišćanske adventističke crkve, 27. juna 1985. na zasedanju Generalne konferencije u New Orleansu, saveznoj državi Luizijani u SAD-u.