Prenosimo

Odmarati se Subotom. Paziti na starozavetna pravila ishrane. I biti spreman za Isusov povratak u svakom trenutku.

Ukoliko vam ova praksa zvuči čudno ili zastarelo, razmislite još jednom. To su obeležja crkve Adventista sedmog dana, najbrže rastuće hrišćanske denominacije u Severnoj Americi.

Najnoviji podaci pokazuju da je procenata rasta Adventističke crkve od 2,5% u Severnoj Americi veoma brz za taj deo sveta, gde Južni Baptisti i druge najveće denominacije, kao i druge crkvene zajednice opadaju. Adventisti čak rastu 75% brže od Mormona (1,4%), kojima je brojčani rast prioritet.

Za posmatrače izvan Adventističke crkve, procenat rasta u Severnoj Americi je zaprepašćujući.

“Imate denominaciju koja se u suštini vraća korenima… govoreći ‘Šta je Bog želio sa ovim pravilima i regulativama i kako možemo da se uklopimo u to što je Bog želio da budemo?’ kaže Danijel Šou, ekspert za hrišćansko misioniranje na Teološkom fakultetu Fuler u Pasadeni, Kalifornija. ‘To je potpuno u suprotnosti sa bilo čim što se događa u američkoj kulturi. Zbog toga ja kažem ‘Vau! To je veoma interesantno’. I ne mogu na to da odgovorim.“

Adventisti postavljaju drugačije pitanje: Zbog čega crkva ne raste brže u ovim krajevima, koji su dom za 1,1 milion od 16 miliona adventista? Uprkos svojim severnoameričkim korenima, crkva raste duplo brže u drugim krajevima sveta.

“Mi ne osećammo da brzo rastemo, i to je izvor naše zabrinutosti, posebno u Severnoj Americi, rekao je Ron Kloze, direktor Instituta za evangelizam Severnoameričkog odeljenja na Endrjus univerzitetu u Berajen Springsu, Mičigen. Adventisti sa španskog govornog područja su “jedina grupa koja dobro napreduje”, rekao je on. “Da nemamo tu grupu, izgledali bismo još sumornije.”

Uz subotna bogosluženja i vegetarijanski način života, Adventizam sedmog dana poseduje svoje mesto van hrišćanskog mejnstrima. Ali, biti drugačiji sve više postaje sredstvo.

Od sredine 19. vijeka kada se pokret pojavio u Nju Hempširu, Adventizam sedmog dana je ima urgentan zadatak da odnese jevanđelje – sa posebnim naglaskom na skorom Hristovom povratku – do krajeva zemlje. Adventisti pronalaze srž svoje misije u Otkrivenju 14,12, gde kraj vremena “poziva na strpljivo podnošenje naroda Božjeg koji drži Njegove zapovesti i ostaje veran Isusu”.

Tradicionalni globalni fokus crkve sada donosi plod na nove načine. Novopridošli imigranti u SAD često dolaze iz delova Latinske Amerike ili Afrike gde Adventizam sedmog dana već dugo ima svoje crkve, škole i bolnice.

Oni koji dolaze iz Brazila u Masačusets, ili iz Meksika u Teksas, su skloni da potraže bliskost u lokalnoj Adventističkoj crkvi koju vodi pastor koji poznaje njihovu kulturu i govori njihov maternji jezik, kaže Edvin Hernandez, istraživač u Centru za istraživanje latinske religije na Univerzitetu Notr Dam.

Imigranti nisu jedini koji prihvataju Adventizam sedmog dana. Mnogi su u javnosti primetili da Adventisti teže da budu zvezde dobrog zdraglja i dugovečnosti; istraživanja pokazuju da teže da žive 10 godina duže od prosečnog amerikanca. Uz snažnim izveštajima o uspehu na polju zdravlja i obrazovanja, adventisti primećuju interesovanje među skepticima koji dele iste vrednosti.

Objavljena istraživanja o zdravlju adventista “pomogla su da se napravi objektivno vrednovanje Adventizma, posebno duž Zapadne obale” rekao je Aleksandar Brajant, izvršni sekretar adventističke Severnoameričke divizije. “Zato mi govorimo ljudima o našem načinu života”.

Neki od novopridošlih u Adventizam cene jasnoću kojom Crkva iznosi ono što se očekuje od Hristovih sledbenika. Dijana Sit iz Kenta, Vašington odlazila je u mnogo različitih protestantskih crkava godinama. Međutim, ona kaže “nikada nisam dobila informaciju koja mi je bila potrebna da znam šta to znači biti hrišćanin” sve dok ona i njen muž nisu od rođaka saznali o Adventizmu sedmog dana.

“Moj punoletni sin je video promenu u nama”, kaže Sit. “On vidi novi mir u nama. Sada postoji nada tamo gde je ranije nije bilo”.

Adventisti takođe žanju nagrade za svoje posebne napore u evangeliziranju. Kao odgovor na nacionalnu inicijativu, više od 80% od 6000 adventističkih crkava u Severnoj americi održalo je višenedeljne evangelizacione događaje u hotelima i drugim mestima tokom 2009. godine.

Brajan kaže da tokom godine jedna trećina do jedne polovine adventističkih crkava organizuje takve događaje tako da se rast crkve u Severnoj Americi kreće oko 1,7% – i dalje visoko u odnosu na druge velike denominacije u Severnoj Americi.

Kreativnost takođe donosi rezultate. Crkva je primetila da neki od najboljih rezultata dolaze u nereligioznim područjima kao što je pacifički severozapad. U Vašingtonu, na primer, crkva je otvorila “hrišćanske kafee” gde ljudi mogu da se relaksiraju i postave pitanja bez osećaja pritiska crkve.

“Ne pozivamo ih obavezno u crkvu”, kaže Brajant. “Jednostavno sedimo, razgovaramo sa ljudima, izgrađujemo odnose – i polako im govorimo o Hristu.”